27 października 1991 roku odbyły się w Polsce pierwsze po II wojnie światowej wolne wybory parlamentarne.
W wyborach tych obowiązywała ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, która stanowiła że: „Wybory posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej są powszechne, bezpośrednie, równe i wolne oraz przeprowadzone w głosowaniu tajnym”. Poprzednie wybory z 1989 roku odbyły się według ustaleń Okrągłego stołu. W 37 okręgach wyborczych wybierano 391 posłów, zaś 69 mandatów było obsadzonych z list ogólnopolskich. Wybory do Senatu odbyły się wg systemu większościowego. Sejm ten nazywano „rozczłonkowanym” dlatego, że składał się z przedstawicieli aż 29 komitetów wyborczych, które uzyskały od 12,32 proc. głosów do 0,02 proc. W ordynacji nie ustalono progów wyborczych.
W pierwszych od ponad 50 lat wolnych wyborach do Sejmu i Senatu „Solidarność” miała 5,05 proc., a jednym z jej posłów został Marek Muszyński.